کمپانی ژاپنی kenma اخیراً یک رزین مشابه فلز ساخته‌است که با آن می‌توان صفحات نمایش تعاملی درست کرد. این ماده که metalface نام دارد، در زیبایی درست مانند فلز واقعیست، اما توانایی در انتشار نور و امواج رادیویی آن را بسیار کاربردی می‌کند. به علاوه، این ماده خورده نمی‌شود که به محصول اجازه می‌دهد سبک و نازک باشد. این ماده ذهنیت و نحوه‌ی استفاده‌ی طراحان از فلز به عنوان ماده‌ی طراحی را به کلی دگرگون می‌کند. این ماده ویژگیهایی دارد که برای استفاده در

بیش از دو سال است که Dahir Insaat بر روی ایده ای رویایی برای وسایل نقلیه عمومی کار می کند که به گفته ی خود او جایگزینی برای اتوبوس ها، تراموا ها و اتوبوس های برقی در شهر های آینده خواهد بود. در آینده شاهد وسایل نقلیه ژیروسکوپی اینشات خواهیم بود که با ابعاد عظیم و فرم دیسکی خود، بر روی چرخ، در خیابان ها و برفراز ترافیک و در ارتفاعات مختلف تردد می کنند. طراح این ایده ادعا دارد که این روش حمل و نقل عمومی قابلیت این را دارد تا روشی کاربردی، اقتصادی، امن، دوست دار محیط زیست، راحت، با قابلیت مانور

مجموعه ی Assemble که برنده ی جایزه ی معماری Turner هم شده است، برای جلوگیری از یکنواختی تولید انبوه به روشی دست یافته است که ظروف تولید شده را هر بار متفاوت از دیگری می سازد. این ظرف ها به اسم Splatware، آخرین پروژه ی ارائه شده از بنگاه اجتماعی Granby Workshop واقع در لیورپول است که 18 نفر از اعضای شرکت Assemble بعد از برنده شدن یکی از مهم ترین جایزه های هنری بریتانیا تأسیس کردند. این شرکت کوچک تولیدی، که در یک مغازه ی کوچک واقع در گوشه ی یکی از خیابان های Granby واقع است، یک ویژگی اصلی

"ORII ring" اولین انگشتر هوشمند صدا محور جهان است که از تکنولوژی هدایت استخوانی استفاده می کند تا دست را تبدیل به یک گوشی هوشمند کند. بر خلاف حلقه های هوشمند گذشته مثل "MOTA" و "logbar"، این دستگاه از حال و هوای معمول فاصله گرفته تا به تعاملی بدون نیاز به صفحه نمایش دست پیدا کند. با استفاده از این تکنولوژی پیشرفته، این دستگاه همراه صدا را از طریق انگشت به گوش منتقل میکند و به شما این امکان را می دهد تا همچون جاسوسان حرفه ای به گوشی خود پاسخ دهید! کوین یوهان وانگ، مدیر عامل شرکت ORII، در

در دنیای دیجیتال امروزی، بسیاری از محصولاتی که در گذشته استفاده می‌کردیم تبدیل به نوستالژی شده‌اند. اما این محصول فوق‌العاده خلاقانه، کاست‌های قدیمی را بار دیگر قابل استفاده کرده است. این محصول، تمامی ضروریات برای پخش یک کاست را در قالب یک کلیپس کوچک جمع کرده است. امروزه با پیدایش حافظه‌های چندگیگابایتی دیجتال، حس ناب بودن و منحصربه‌فرد بودن موسیقی از بین رفته است و هدف طراحان، بازگرداندن اصالت به موسیقی بوده است. آنان نوار کاست را یک نماد فرهنگی در نظر

این دومین پروژه از گروه طراحی سوئیسی Micasa Lab است که هر کسی عاشق آن می شود. «پیله 1» حبابیست که در آن می توانید بنشینید، ولو شوید، ریلکس باشید، زندگی کنید و با جابه جا کردن کوسن های قابل تنظیم آن یک فضای کاملا شخصی برای خود بسازید. یک ایده ی فوق العاده که به طور هم زمان، هم انزوایی که برای تنهایی خود به آن نیاز دارید را فراهم می کند و هم کاملاً محیط اطرافتان را در دسترس شما قرار می دهد. علاوه بر این، یادآور فیلم فوق العاده عالی Bubble Boy است؛ داستان مردی که بدون دستگاه ایمنی

طراحان نیویورکی Marcelo Ertorteguy و Sara Valente، این وسیله عجیب و غریب به نام Cyclo-Phone را طراحی کرده اند که در واقع یک دستگاه تولید موسیقی است که به وسیله دوچرخه کار می کند. با پدال زدن یک دوچرخه ثابت شده متصل به این ساز، کاربران می توانند ریتم ها و ترکیب های مختلفی را در سرعت های مختلف ایجاد کنند. این ساز، متشکل از یک باله لاستیکی است که به یک طوقه دوچرخه متصل شده و به هشت لوله pvc که به صورت شعاعی در یک مخزن پلاستیکی قرار دارند ضربه می زند(مانند زمانی که با کف دست به انتهای یک لوله

طراح مقیم لندن؛ Sebastian Bergne ، این قلک دیواری را هم به عنوان یک باکس دیواری سرگرم کننده برای ذخیره ی سکه و هم به عنوان یک اثر هنری طراحی و سپس از طریق L'atelier D'exercises تولید کرده است. زمانی که سکه ای را در این قلک می اندازید، مسیری همانند مسیر دستگاه گوارش را طی می کند، با این تفاوت که پول شما به جای حضم شدن، پس انداز می شود! و به این ترتیب، پس انداز، تبدیل به یک سرگرمی جذاب برای کودکان و بزرگسالان می شود و شاید بتوان اینگونه از بحران اقتصادی که این روزها گریبان همه را گرفته است

شرکت «S & O Design» یک استودیو طراحی تازه تأسیس است که توسط ایزو اوکادا و هیساکازو شیمیزو، دو طراح اهل کیوتو ژاپن تاسیس شده است. این دو طراح تجربه جدیدی را در توکیو آغاز کرده اند. اوکادا و شیمیزو طراحان آموزش دیده ای هستند که با هم روی پروژه های متعددی کار کرده اند و از سال 2008 قطعاتی با تیراژ محدود تولید می کنند که هدف آن گسترش بازار طراحی هنری است. هیساکازو شیمیزو سابقه چشمگیری در توسعه محصولات تکنولوژیک از جمله دستگاه های کپی، دوربین های فیلمبرداری دستی و دوربین های

این پلان کانسپت موزه میراث فرهنگی و هنری کودکان ایران است که رائیکا خورشیدیان، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی صنعتی دانشگاه تهران، آن را در درس پروژه یک کارشناسی ارشد و زیر نظر استاد این درس وحید چوپانکاره طراحی کرده است. طراح در توضیحات ارائه کار خود چنین می گوید: «در سناریو فعلی بازدید از موزه، افراد صرفاً از پشت شیشه های موزه شاهد اشیاء هستند. در این وضعیت، پس از گذشت مدت زمانی، فضای یکنواخت موزه، افراد و به خصوص کودکان را خسته می کند. همچنین بسیاری از افراد که از ویلچر استفاده می